امباپه تابستان گذشته با انتظارات عظیم به مادرید آمد و با وجود ناکامی در کسب لالیگا، لیگ قهرمانان و کوپا دل ری، عملکردی درخشان داشت. او با ۴۳ گل در تمامی رقابت‌ها، جایزه پیچیچی و کفش طلای اروپا را کسب کرد و با میانگین یک گل هر ۱۰۷ دقیقه، بهترین آمار گلزنی تیم را ثبت کرد. این ستاره فرانسوی ۳۱.۴ درصد از گل‌های رئال و نزدیک به ۴۰ درصد گل‌های تیم در لیگ را به ثمر رساند.امباپه در ۱۵ از ۲۱ بازی لالیگا که گل زد، قفل بازی را باز کرد و نقش کلیدی در پیروزی‌های تیم داشت. او همچنین با کسب کفش طلا (۶۲ امتیاز) و پیشی گرفتن از ویکتور گیوکرش (۵۸.۵) و محمد صلاح (۵۸)، به اولین بازیکن رئال از زمان رونالدو (۱۵-۲۰۱۴) تبدیل شد که این عنوان را می‌برد. امباپه با عبور از زامورانو، رکورد بهترین گلزن تازه‌وارد تاریخ باشگاه را نیز شکست. با این حال، این درخشش وابستگی تیم به او را آشکار کرد. در چهار بازی غیبت امباپه (مقابل اتلتیکو، رایو وایکانو، اتلتیک بیلبائو و ختافه)، رئال تنها ۸ امتیاز از ۱۲ ممکن کسب کرد. میانگین گلزنی تیم با او ۲.۱۲ گل در هر بازی بود، اما بدون او به ۱.۵ کاهش یافت. در غیابش، وینیسیوس و رودریگو تلاش کردند، اما این فدریکو والورده بود که در دو بازی گل زد. با این حال، بدون امباپه، رئال قدرت تهاجمی و تهدید کمتری داشت. اکنون وظیفه آلونسو است که بدون کم‌رنگ کردن درخشش امباپه، وابستگی به او را کاهش دهد. او ابزارهای لازم برای ایجاد یک حمله گروهی و پایدار را دارد. هدف، توزیع مسئولیت گلزنی بین بازیکنان و ساخت تیمی متعادل‌تر است که بتواند در بلندمدت موفق باشد.
چالش بزرگ برابر وابستگی نگران‌کننده رئال
